9.4.17



Παγκόσμια Ημέρα Υγείας 7-4-2017

Η σημερινή ημέρα,7 Απριλίου, έχει  οριστεί  Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Φέτος ο ΠΟΥ κατά την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που τυγχάνει να είναι και η μέρα ίδρυσης του, επέλεξε να γίνει συζήτηση για την Κατάθλιψη.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ιδρύθηκε το 1948 και αποτελεί έναν εξειδικευμένο φορέα που ασχολείται με θέματα Υγείας και υπάγεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών δίνοντας με τα αρχικά του τη σημαντικότητα της παγκοσμιοποίησης σε θέματα Υγείας. Από τη μέρα της δημιουργίας του ΠΟΥ ή WHO (World Health Organization) μέχρι σήμερα  ο ορισμός της υγείας έχει μείνει απαράλλακτος.

«Υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους σωματικής, νοητικής  και ψυχικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία μιας νόσου ή αναπηρίας.»

Ας συζητήσουμε για την Κατάθλιψη, όπου στην καθημερινή ορολογία περιγράφεται ως κάτι δυσάρεστο που προκαλεί θλίψη αλλά όμως είναι παροδικό. Κατά την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA) και των Διαγνωστικό Οδηγό Ψυχιατρικών Παθήσεων (DSM V) Κατάθλιψη είναι μια κατάσταση ψυχοπαθολογίας που εμφανίζει συμπτώματα  στο Συναίσθημα, στη Σκέψη, τη Συμπεριφορά και τη Σωματική λειτουργικότητα. Επιπλέον η Κατάθλιψη  διαχωρίζεται ανάλογα με την βαρύτητά της σε Ήπια, Μεσαίας  και Σοβαρής μορφής.

Τα στατιστικά στοιχεία κατά τον ΠΟΥ εμφανίζουν ως πάσχοντες από Κατάθλιψη πάνω από 300 εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εντοπίζοντας τα προβλήματα που προκύπτουν από την έλλειψη θεραπειών και από τη μη συνεργασία των ασθενών να λάβουν την φαρμακευτική τους αγωγή, όπου υπάρχει και δίνεται, εμφανίζει οικονομικές απώλειες  1 τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο εξαιτίας της αδυναμίας των ασθενών να είναι παραγωγικοί. Ακόμη θεωρεί ότι μέχρι το 2020 θα είναι η βασική αιτία ανικανότητας στην παραγωγική περίοδο του ανθρώπου. Επιπλέον εμφανίζεται ως η 2η αιτία θανάτου σε άτομα ηλικίας 15 έως 29 ετών που πάσχουν από αυτή.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής το 4,7% του πληθυσμού πάσχει από Κατάθλιψη, ενώ το 38% έχει βιώσει κάποια δυσάρεστα συναισθήματα ή έχει έρθει αντιμέτωπο με δυσάρεστες σκέψεις ή καταστάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιπλέον στατιστικά σημαντική είναι η αύξηση 80% της Κατάθλιψης κατά την περίοδο 2009-2014.

Η Κατάθλιψη δεν έχει ηλικία και δεν κάνει διακρίσεις σχετικά με τα άτομα που θα προσβάλει ενώ παρουσιάζεται περισσότερο στο γυναικείο πληθυσμό, 7 στις 10 γυναίκες, έναντι των ανδρών που θα εμφανιστούν 3 στα 10 περιστατικά. Η ασθένεια εμφανίζει συννοσηρότητα αφενός ως αντίδραση προσαρμογής στη διάγνωση κάποιων νοσημάτων π.χ. καρκίνος και  αφετέρου από την οργανική συνύπαρξη  με κάποιο χρόνιο νόσημα όπως ο Διαβήτης, η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα,τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη  νοσήματα του εντέρου,  η Σκλήρυνση κατά Πλάκας κ.α.

Η επικέντρωση στη θεραπεία αλλά και τη βελτίωση της Ποιότητας Ζωής του ατόμου, ο αποστιγματισμός της νόσου σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο καθώς και η ενημέρωση και πληροφόρηση του κοινού από επίσημους κοινωνικούς φορείς κρίνεται άκρως απαραίτητος ώστε να περιοριστεί η κοινωνική μάστιγα που ονομάζεται Κατάθλιψη. Τρόποι αντιμετώπισης πέρα από τις φαρμακευτικές αγωγές ή και σε συνδυασμό με αυτές ορίζονται η Γνωσιακή-Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, η Συμβουλευτική ψυχοθεραπεία, η σωματική και η πνευματική άσκηση.

Βάσια Καραγιώργου
MSc Προαγωγή Ψυχικής Υγείας-Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών
11:27 μ.μ. b@blog


Παγκόσμια Ημέρα Υγείας 7-4-2017

Η σημερινή ημέρα,7 Απριλίου, έχει  οριστεί  Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Φέτος ο ΠΟΥ κατά την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που τυγχάνει να είναι και η μέρα ίδρυσης του, επέλεξε να γίνει συζήτηση για την Κατάθλιψη.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ιδρύθηκε το 1948 και αποτελεί έναν εξειδικευμένο φορέα που ασχολείται με θέματα Υγείας και υπάγεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών δίνοντας με τα αρχικά του τη σημαντικότητα της παγκοσμιοποίησης σε θέματα Υγείας. Από τη μέρα της δημιουργίας του ΠΟΥ ή WHO (World Health Organization) μέχρι σήμερα  ο ορισμός της υγείας έχει μείνει απαράλλακτος.

«Υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους σωματικής, νοητικής  και ψυχικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία μιας νόσου ή αναπηρίας.»

Ας συζητήσουμε για την Κατάθλιψη, όπου στην καθημερινή ορολογία περιγράφεται ως κάτι δυσάρεστο που προκαλεί θλίψη αλλά όμως είναι παροδικό. Κατά την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση (APA) και των Διαγνωστικό Οδηγό Ψυχιατρικών Παθήσεων (DSM V) Κατάθλιψη είναι μια κατάσταση ψυχοπαθολογίας που εμφανίζει συμπτώματα  στο Συναίσθημα, στη Σκέψη, τη Συμπεριφορά και τη Σωματική λειτουργικότητα. Επιπλέον η Κατάθλιψη  διαχωρίζεται ανάλογα με την βαρύτητά της σε Ήπια, Μεσαίας  και Σοβαρής μορφής.

Τα στατιστικά στοιχεία κατά τον ΠΟΥ εμφανίζουν ως πάσχοντες από Κατάθλιψη πάνω από 300 εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εντοπίζοντας τα προβλήματα που προκύπτουν από την έλλειψη θεραπειών και από τη μη συνεργασία των ασθενών να λάβουν την φαρμακευτική τους αγωγή, όπου υπάρχει και δίνεται, εμφανίζει οικονομικές απώλειες  1 τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο εξαιτίας της αδυναμίας των ασθενών να είναι παραγωγικοί. Ακόμη θεωρεί ότι μέχρι το 2020 θα είναι η βασική αιτία ανικανότητας στην παραγωγική περίοδο του ανθρώπου. Επιπλέον εμφανίζεται ως η 2η αιτία θανάτου σε άτομα ηλικίας 15 έως 29 ετών που πάσχουν από αυτή.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής το 4,7% του πληθυσμού πάσχει από Κατάθλιψη, ενώ το 38% έχει βιώσει κάποια δυσάρεστα συναισθήματα ή έχει έρθει αντιμέτωπο με δυσάρεστες σκέψεις ή καταστάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιπλέον στατιστικά σημαντική είναι η αύξηση 80% της Κατάθλιψης κατά την περίοδο 2009-2014.

Η Κατάθλιψη δεν έχει ηλικία και δεν κάνει διακρίσεις σχετικά με τα άτομα που θα προσβάλει ενώ παρουσιάζεται περισσότερο στο γυναικείο πληθυσμό, 7 στις 10 γυναίκες, έναντι των ανδρών που θα εμφανιστούν 3 στα 10 περιστατικά. Η ασθένεια εμφανίζει συννοσηρότητα αφενός ως αντίδραση προσαρμογής στη διάγνωση κάποιων νοσημάτων π.χ. καρκίνος και  αφετέρου από την οργανική συνύπαρξη  με κάποιο χρόνιο νόσημα όπως ο Διαβήτης, η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα,τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη  νοσήματα του εντέρου,  η Σκλήρυνση κατά Πλάκας κ.α.

Η επικέντρωση στη θεραπεία αλλά και τη βελτίωση της Ποιότητας Ζωής του ατόμου, ο αποστιγματισμός της νόσου σε ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο καθώς και η ενημέρωση και πληροφόρηση του κοινού από επίσημους κοινωνικούς φορείς κρίνεται άκρως απαραίτητος ώστε να περιοριστεί η κοινωνική μάστιγα που ονομάζεται Κατάθλιψη. Τρόποι αντιμετώπισης πέρα από τις φαρμακευτικές αγωγές ή και σε συνδυασμό με αυτές ορίζονται η Γνωσιακή-Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, η Συμβουλευτική ψυχοθεραπεία, η σωματική και η πνευματική άσκηση.

Βάσια Καραγιώργου
MSc Προαγωγή Ψυχικής Υγείας-Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών

2.3.16


Σχολές Γονέων - Σεμινάριο για Γονείς

Οι σχολές γονέων έγιναν με σκοπό την υποστήριξη του δοκιμασμένου θεσμού της οικογένειας. Αποσκοπούν στην επίλυση δισεπίλυτων ζητημάτων στο Σύστημα της Οικογένειας και στην Προαγωγή και την πρόληψη της ψυχικής υγείας των παιδιών και των γονιών (Βασιλειάδου ,2010,2011, Παππά 2006). Οι σχολές Γονέων απευθύνονται σε προβληματισμένους γονείς, σχετικά με θέματα καθημερινής φύσεως που προκύπτουν στην οικογένεια.

Οι σχολές Γονέων κάνουν την εμφάνισή τους στην πρωτεύουσα της Γαλλίας στο Παρίσι όπου ιδρύεται η Ομοσπονδία για την Εκπαίδευση των γονέων (Federation International pour L' Education des Parents International Federation for Parent Education).

Στην Ελλάδα το 1962 η πρώτη συνάντηση Γονέων γίνεται στην Αθήνα και ύστερα από την μεγάλη απήχηση και την πρωτοφανή συμμετοχή που είχαν, ο θεσμός των Σχολών Γονέων εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο. Ιδρυτικό μέλος του Διεθνή Οργανισμού Γονέων υπήρξε και η Μαρία Χουρδάκη, συμβουλευτικός ψυχολόγος.

Σε φιλική ατμόσφαιρα που δομείται σταδιακά η εμπιστοσύνη, οι γονείς, έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, να τις συζυτήσουν, και να ανταλλάξουν απόψεις σχετικά με τα θέματα που τους αφορούν και με τη βοήθεια του ειδικού ψυχικής υγείας να αποκτήσουν δεξιότητες για την αντιμετώπιση τους.

Τα προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ γονέων και παιδιών λαμβάνουν ανησυχιτικές διαστάσεις. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν έδειξαν ότι τα παιδιά αποφεύγουν να συζητούν τα ζητήματα που προκύπτουν σχετικά με τους γονείς τους.


Οι Σχολές Γονέων βασίζονται στην Αναπτυξιακή και Οικογενειακή Ψυχολογία(Χουρδάκη, 2000). Έτσι ο ειδικός ψυχικής υγείας που έχει εκπαιδευτή ως συντονιστήςεπιλέγει κάποιο από τα θέματα που έχουν από κοινού γονείς και συντονιστής διαλέξει, ώστε να παρουσιαστεί και να συζητηθεί κατά την διάρκεια μια συνάντησης που διαρκεί 1 ώρα και 30 λεπτά και αποτελείται, ιδανικά από 12-15 άτομα ενώ η συχνότητα των συναντήσεων είναι άλλοτε εβδομαδιαία και σε άλλες περιπτώσεις 15νθήμερη.

Στις ομάδες παρουσιάζονται θέματα που αφορούν εξελικτικά στάδια των παιδιών τα οποία είναι τρία : α) Βρεφική - νηπιακή ηλικία, β) Σχολική ηλικία, γ) Προεφηβική - εφηβική ηλικία.

Στις Σχολές Γονέων δεν δίνονται άμεσες λύσεις. Η ανάλυση της θεματικής ξεκινάει από τον Συντονιστή, όπου παρουσιάζει τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα και μελέτες και ακολουθεί σε κλίμα αποδοχής και εμπιστοσύνης, συζήτηση που στηρίζεται στον σεβασμό των απόψεων και την δυνατότητα των συμμετεχόντων να μοιραστούν τις σκέψεις τους.

Η μακρά πορεία του θεσμού των Σχολών Γονέων (1962-2015) έχει αναδείξει τη ανάγκη ύπαρξης του θεσμού και τα αποτελέσματα των εργασιών έχουν δείξει την πραγματική του συμβολή σε πρακτικά θέματα που απασχολεί την σύγχρονη οικογένεια.

Βάσια Καραγεώργου

MSc Προαγωγή Ψυχικής Υγείας - Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών

699-6083027

12:46 π.μ. b@blog

Σχολές Γονέων - Σεμινάριο για Γονείς

Οι σχολές γονέων έγιναν με σκοπό την υποστήριξη του δοκιμασμένου θεσμού της οικογένειας. Αποσκοπούν στην επίλυση δισεπίλυτων ζητημάτων στο Σύστημα της Οικογένειας και στην Προαγωγή και την πρόληψη της ψυχικής υγείας των παιδιών και των γονιών (Βασιλειάδου ,2010,2011, Παππά 2006). Οι σχολές Γονέων απευθύνονται σε προβληματισμένους γονείς, σχετικά με θέματα καθημερινής φύσεως που προκύπτουν στην οικογένεια.

Οι σχολές Γονέων κάνουν την εμφάνισή τους στην πρωτεύουσα της Γαλλίας στο Παρίσι όπου ιδρύεται η Ομοσπονδία για την Εκπαίδευση των γονέων (Federation International pour L' Education des Parents International Federation for Parent Education).

Στην Ελλάδα το 1962 η πρώτη συνάντηση Γονέων γίνεται στην Αθήνα και ύστερα από την μεγάλη απήχηση και την πρωτοφανή συμμετοχή που είχαν, ο θεσμός των Σχολών Γονέων εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο. Ιδρυτικό μέλος του Διεθνή Οργανισμού Γονέων υπήρξε και η Μαρία Χουρδάκη, συμβουλευτικός ψυχολόγος.

Σε φιλική ατμόσφαιρα που δομείται σταδιακά η εμπιστοσύνη, οι γονείς, έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, να τις συζυτήσουν, και να ανταλλάξουν απόψεις σχετικά με τα θέματα που τους αφορούν και με τη βοήθεια του ειδικού ψυχικής υγείας να αποκτήσουν δεξιότητες για την αντιμετώπιση τους.

Τα προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ γονέων και παιδιών λαμβάνουν ανησυχιτικές διαστάσεις. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν έδειξαν ότι τα παιδιά αποφεύγουν να συζητούν τα ζητήματα που προκύπτουν σχετικά με τους γονείς τους.


Οι Σχολές Γονέων βασίζονται στην Αναπτυξιακή και Οικογενειακή Ψυχολογία(Χουρδάκη, 2000). Έτσι ο ειδικός ψυχικής υγείας που έχει εκπαιδευτή ως συντονιστήςεπιλέγει κάποιο από τα θέματα που έχουν από κοινού γονείς και συντονιστής διαλέξει, ώστε να παρουσιαστεί και να συζητηθεί κατά την διάρκεια μια συνάντησης που διαρκεί 1 ώρα και 30 λεπτά και αποτελείται, ιδανικά από 12-15 άτομα ενώ η συχνότητα των συναντήσεων είναι άλλοτε εβδομαδιαία και σε άλλες περιπτώσεις 15νθήμερη.

Στις ομάδες παρουσιάζονται θέματα που αφορούν εξελικτικά στάδια των παιδιών τα οποία είναι τρία : α) Βρεφική - νηπιακή ηλικία, β) Σχολική ηλικία, γ) Προεφηβική - εφηβική ηλικία.

Στις Σχολές Γονέων δεν δίνονται άμεσες λύσεις. Η ανάλυση της θεματικής ξεκινάει από τον Συντονιστή, όπου παρουσιάζει τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα και μελέτες και ακολουθεί σε κλίμα αποδοχής και εμπιστοσύνης, συζήτηση που στηρίζεται στον σεβασμό των απόψεων και την δυνατότητα των συμμετεχόντων να μοιραστούν τις σκέψεις τους.

Η μακρά πορεία του θεσμού των Σχολών Γονέων (1962-2015) έχει αναδείξει τη ανάγκη ύπαρξης του θεσμού και τα αποτελέσματα των εργασιών έχουν δείξει την πραγματική του συμβολή σε πρακτικά θέματα που απασχολεί την σύγχρονη οικογένεια.

Βάσια Καραγεώργου

MSc Προαγωγή Ψυχικής Υγείας - Πρόληψη Ψυχιατρικών Διαταραχών

699-6083027

30.9.15



Ατομική   Συμβουλευτική

Μέσα σε κλίμα αποδοχής, σεβασμού και γνησιότητας το άτομο έχει τη δυνατότητα να επεξεργαστεί όλα εκείνα τα θέματα που το απασχολούν. Ο σύμβουλος στη διαδικασία αυτή έχει το ρόλο του συνοδοιπόρου. 

Ομάδες υποστήριξης και αλληλοβοήθειας
Αναλόγως με το περιεχόμενο των συναντήσεων, ο Σύμβουλος, θέτει τα θέματα που έχουν ζητηθεί, αξιολογεί, προστατεύει, παρακολουθεί και συντονίζει την ομάδα.

Συμβουλευτική μέσω τηλεφώνου
Πρόκειται για μια υπηρεσία Συμβουλευτικής που αποσκοπεί στην άμεση καταγραφή και αντιμετώπιση ζητημάτων και στοχεύει στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών.

Σχολές  Γονέων
Ο Σύμβουλος οργανώνει την  ομάδα και συμβάλλει με την επαγγελματική του εμπειρία ώστε οι γονείς να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα προβλήματα ανάλογα με τα αναπτυξιακά στάδια των παιδιών τους. 

Σεμινάρια

Τα σεμινάρια διεξάγονται με τη συνεργασία έμπειρων Επαγγελματιών-Εισηγητών του χώρου της Ψυχικής Υγείας και αφορούν:
  • Συγγραφή Ακαδημαϊκών εργασιών
  • Βιωματικά σεμινάρια Ψυχικής Ευεξίας
Διαχείριση  υπηρεσιών κοινωνική δικτύωσης


9:42 μ.μ. Βάσια Καραγιώργου


Ατομική   Συμβουλευτική

Μέσα σε κλίμα αποδοχής, σεβασμού και γνησιότητας το άτομο έχει τη δυνατότητα να επεξεργαστεί όλα εκείνα τα θέματα που το απασχολούν. Ο σύμβουλος στη διαδικασία αυτή έχει το ρόλο του συνοδοιπόρου. 

Ομάδες υποστήριξης και αλληλοβοήθειας
Αναλόγως με το περιεχόμενο των συναντήσεων, ο Σύμβουλος, θέτει τα θέματα που έχουν ζητηθεί, αξιολογεί, προστατεύει, παρακολουθεί και συντονίζει την ομάδα.

Συμβουλευτική μέσω τηλεφώνου
Πρόκειται για μια υπηρεσία Συμβουλευτικής που αποσκοπεί στην άμεση καταγραφή και αντιμετώπιση ζητημάτων και στοχεύει στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών.

Σχολές  Γονέων
Ο Σύμβουλος οργανώνει την  ομάδα και συμβάλλει με την επαγγελματική του εμπειρία ώστε οι γονείς να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα προβλήματα ανάλογα με τα αναπτυξιακά στάδια των παιδιών τους. 

Σεμινάρια

Τα σεμινάρια διεξάγονται με τη συνεργασία έμπειρων Επαγγελματιών-Εισηγητών του χώρου της Ψυχικής Υγείας και αφορούν:
  • Συγγραφή Ακαδημαϊκών εργασιών
  • Βιωματικά σεμινάρια Ψυχικής Ευεξίας
Διαχείριση  υπηρεσιών κοινωνική δικτύωσης




 " Tρόποι αντιμετώπισης του Άγχου και του Stress  στα ΙΦΝΕ"



«Νόσος Crohn και Ελκώδης Κολίτιδα – Σύνδεση με Ρευματολογικές Παθήσεις, Άγχος και Στρες» - Livemedia.gr - Ζωντανή μετάδοση, Αναμετάδοση, Video, Συνέδρια, Καταγραφή συνεδρίων - εκδηλώσεων, Βιντεοσκόπηση

«Νόσος Crohn και Ελκώδης Κολίτιδα – Σύνδεση με Ρευματολογικές Παθήσεις, Άγχος και Στρες» - Livemedia.gr - Ζωντανή μετάδοση, Αναμετάδοση, Video, Συνέδρια, Καταγραφή συνεδρίων - εκδηλώσεων, Βιντεοσκόπηση


Βάσια Καραγιώργου: Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα, Άγχος και Stress
8:07 μ.μ. Βάσια Καραγιώργου


 " Tρόποι αντιμετώπισης του Άγχου και του Stress  στα ΙΦΝΕ"



«Νόσος Crohn και Ελκώδης Κολίτιδα – Σύνδεση με Ρευματολογικές Παθήσεις, Άγχος και Στρες» - Livemedia.gr - Ζωντανή μετάδοση, Αναμετάδοση, Video, Συνέδρια, Καταγραφή συνεδρίων - εκδηλώσεων, Βιντεοσκόπηση

«Νόσος Crohn και Ελκώδης Κολίτιδα – Σύνδεση με Ρευματολογικές Παθήσεις, Άγχος και Στρες» - Livemedia.gr - Ζωντανή μετάδοση, Αναμετάδοση, Video, Συνέδρια, Καταγραφή συνεδρίων - εκδηλώσεων, Βιντεοσκόπηση


Βάσια Καραγιώργου: Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα, Άγχος και Stress

14.3.14

Πρώτη ημέρα του 5oυ Διεθνούς Συνεδρίου για τη σχέση των ΑμεΑ με τα ΜΜΕ, με τίτλο «Ενσωμάτωση και κρίση στην ψηφιακή εποχή», που διοργανώνει η ΓΓ Μέσων Ενημέρωσης

Ο αθλητισμός, η εκπαίδευση και οι τέχνες προσφέρονται ως πεδία διαλόγου και εξάλειψης των προκαταλήψεων, ώστε να επιτυγχάνεται η ισοτιμία μεταξύ όλων των ανθρώπων, με αναπηρία ή μη, υπογραμμίσθηκε στο 5o Διεθνές Συνέδριο «Άτομα με Αναπηρία και ΜΜΕ» με θέμα «Ενσωμάτωση και κρίση στην ψηφιακή εποχή», που διοργανώνει η Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης (ΓΓΜΕ) στο συνεδριακό της κέντρο. 

 Στη θεματική «αναπηρία, παιδιά και νέα μέσα» ο Ιωάννης Λυμβαίος, πρόεδρος της ΠΟΣΓΚΑμεΑ (Παvελλήvια Ομoσπovδία Σωματείωv Γovέωv και Κηδεμόvωv Ατόμωv με Αvαπηρίες) περιέγραψε το κενό που άφησε το κλείσιμο της ΕΡΤ στον κόσμο των ΑΜΕΑ και δεν έχει αναπληρωθεί από τη νέα δημόσια τηλεόραση. Η ΕΡΤ είχε εκπομπή ποικίλου ενδιαφέροντος για τα ΑΜΕΑ, δελτίο στη νοηματική, παιδικές εκπομπές με γλώσσα απλή και σύμβολα μεγάλα, ενώ «Η έκτη αίσθηση» αποτελούσε την εκπομπή των ανθρώπων με αναπηρία. Στα υπόλοιπα ΜΜΕ υπάρχει παντελής έλλειψη υποτιτλισμού και προγραμμάτων για τα ΑΜΕΑ. Επίσης, υπογράμμισε ο κ. Λυμβαίος, μόνο το 1% στις ιστοσελίδες του δημοσίου τομέα είναι προσβάσιμο στα άτομα με αναπηρία. «Δεν διεκδικούμε τον οίκτο ή τη λύπηση, μόνο να μας αντιμετωπίζει η κοινωνία, η πολιτεία και τα ΜΜΕ ως ίσους. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την προώθηση της πεποίθησης πως η αναπηρία αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και μιας άλλης κουλτούρας στα ΜΜΕ, που να συμβάλει στην κοινωνικοποίησή μας» εξήγησε ο κ. Λυμβαίος.

Η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και συνεργάτης του newsitamea.gr Βάσια Καραγιώργου αναφέρθηκε στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, που λειτουργεί από το 2013 και αποτελεί το πρώτο ενημερωτικό σάιτ για ενήλικες, παιδιά με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στην Ελλάδα. Στον ένα χρόνο, οι προβολές της σελίδας έφτασαν τις 2.190.755, οι επισκέψεις το 1.365.910 και οι μοναδικοί επισκέπτες τους 513.741. Σκοπός της ιστοσελίδας είναι η πληροφόρηση, η διασκέδαση, η επικοινωνία, η αποστιγματοποίηση, η κοινωνική συμμετοχή, η διεκδίκηση και η απόκτηση δεξιοτήτων, ενώ προσφέρει ενημέρωση για θέματα κινητικής και ψυχικής αναπηρίας, υγείας και διατροφής για τη σύγχρονη οικογένεια, τη γυναίκα , τον άνδρα και το παιδί.

Ο παραολυμπιονίκης Γιάννης Κωστάκης περιέγραψε πως ο αθλητισμός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να πλησιάσει κανείς τους νέους με αναπηρία. Για το λόγο αυτό η πολιτεία πρέπει να ενισχύει τις προσπάθειές τους, ανέφερε, υπογραμμίζοντας πως οι άνθρωποι με αναπηρία που ασχολούνται με τον αθλητισμό σημειώνουν σημαντική βελτίωση στο σχολείο, έχουν λιγότερο άγχος και κατάθλιψη, ενώ μειώνονται οι περιπτώσεις κοινωνικού αποκλεισμού. 
Στον αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας αναφέρθηκαν ο καθηγητής Ειδικής Φυσικής Αγωγής Ευάγγελος Σμπράος και ο δημοσιογράφος Ηλίας Βογιατζής. Ο κ. Σμπράος επισήμανε πως η χειμερινή παραολυμπιάδα, που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Σότσι, δεν προβάλλεται καθόλου από τα ελληνικά κανάλια, ενώ οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τη μεταδίδουν τουλάχιστον 3 ώρες καθημερινά. Ο κ. Βογιατζής διαπίστωσε πως τα τελευταία χρόνια σταμάτησαν οι εκπομπές, τα αφιερώματα και τα ρεπορτάζ σχετικά με την αναπηρία και σχολίασε πως «προφανώς άλλαξαν οι προτεραιότητες των ΜΜΕ». Επισήμανε επίσης πως τα ίδια τα άτομα με αναπηρία θα έπρεπε να συμμετέχουν στην παραγωγή ειδήσεων, και όχι μόνο να αποτελούν το θέμα τους.

Ο κ. Σμπράος περιέγραψε επίσης τη διαδικασία πώς ένα παιδί γίνεται αθλητής, και την ανάπτυξη των προγραμμάτων που είναι μια συνεχής και προοδευτική διαδικασία. Τόνισε δε τη εξωστρέφεια που καλλιεργεί ο αθλητισμός από τη φύση του, αφού το παιδί βγαίνει έξω, γνωρίζει κόσμο και συναναστρέφεται με κάθε είδους ανθρώπους. 

«Η δικτύωση των ανθρώπων με αναπηρία αποτελεί σημαντικό πυλώνα και αντλούμε συνοδοιπόρους στην προσπάθεια για περαιτέρω κοινωνικοποίηση μας» υπογράμμισε ο Θανάσης Τζέλιος, πρώην εκπαιδευόμενος στο ραδιόφωνο της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων). Περιέγραψε πως το διάστημα 2006-2009 το ραδιόφωνο της ΕΛΕΠΑΠ συνεργαζόταν με το δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό Νέου Ηρακλείου «Επικοινωνία ΦΜ» και απασχολούσε 17 άτομα με αναπηρία. Από τη στιγμή που ο σταθμός σταμάτησε να εκπέμπει, οι άνθρωποι αυτοί έχασαν το βήμα έκφρασής τους. Από τότε κινούνται μέσω του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, και διακαής πόθος τους παραμένει όμως να επιστρέψουν και στο ραδιόφωνο, δήλωσε ο κ. Τζέλιος. 

Σε έναν ιδιότυπο ρατσισμό που προβάλλεται από τα ΜΜΕ αναφέρθηκε ο Γιώργος Χριστάκης, χορευτής της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ, η οποία απαρτίζεται από αναπήρους και μη. «Αν ένας καλλιτέχνης με αναπηρία διακριθεί στη τέχνη του, τα μέσα τον εκθειάζουν, σαν να έκανε κάτι εξωπραγματικό, ενώ αν ο καλλιτέχνης δεν είναι ΑΜΕΑ, τον αντιμετωπίζουν πιο ψύχραιμα. Όμως είναι δυνατό, για αυτό το κάνουμε» σχολίασε ο κ. Χριστάκης, προσθέτοντας πως «είναι σημαντικό ο κόσμος να χειροκροτεί για το αποτέλεσμα που είδε, επειδή του άρεσε η παράσταση και όχι για την υπερπροσπάθεια που σκέφτεται πως κάνουμε».



Στο συνέδριο παρουσιάστηκε και ένα μικρό θεατρικό δρώμενο από την ομάδα ΔΑΓΙΠΟΛΗ.
Μ.Κ.
12:56 π.μ. Βάσια Καραγιώργου

Πρώτη ημέρα του 5oυ Διεθνούς Συνεδρίου για τη σχέση των ΑμεΑ με τα ΜΜΕ, με τίτλο «Ενσωμάτωση και κρίση στην ψηφιακή εποχή», που διοργανώνει η ΓΓ Μέσων Ενημέρωσης

Ο αθλητισμός, η εκπαίδευση και οι τέχνες προσφέρονται ως πεδία διαλόγου και εξάλειψης των προκαταλήψεων, ώστε να επιτυγχάνεται η ισοτιμία μεταξύ όλων των ανθρώπων, με αναπηρία ή μη, υπογραμμίσθηκε στο 5o Διεθνές Συνέδριο «Άτομα με Αναπηρία και ΜΜΕ» με θέμα «Ενσωμάτωση και κρίση στην ψηφιακή εποχή», που διοργανώνει η Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης (ΓΓΜΕ) στο συνεδριακό της κέντρο. 

 Στη θεματική «αναπηρία, παιδιά και νέα μέσα» ο Ιωάννης Λυμβαίος, πρόεδρος της ΠΟΣΓΚΑμεΑ (Παvελλήvια Ομoσπovδία Σωματείωv Γovέωv και Κηδεμόvωv Ατόμωv με Αvαπηρίες) περιέγραψε το κενό που άφησε το κλείσιμο της ΕΡΤ στον κόσμο των ΑΜΕΑ και δεν έχει αναπληρωθεί από τη νέα δημόσια τηλεόραση. Η ΕΡΤ είχε εκπομπή ποικίλου ενδιαφέροντος για τα ΑΜΕΑ, δελτίο στη νοηματική, παιδικές εκπομπές με γλώσσα απλή και σύμβολα μεγάλα, ενώ «Η έκτη αίσθηση» αποτελούσε την εκπομπή των ανθρώπων με αναπηρία. Στα υπόλοιπα ΜΜΕ υπάρχει παντελής έλλειψη υποτιτλισμού και προγραμμάτων για τα ΑΜΕΑ. Επίσης, υπογράμμισε ο κ. Λυμβαίος, μόνο το 1% στις ιστοσελίδες του δημοσίου τομέα είναι προσβάσιμο στα άτομα με αναπηρία. «Δεν διεκδικούμε τον οίκτο ή τη λύπηση, μόνο να μας αντιμετωπίζει η κοινωνία, η πολιτεία και τα ΜΜΕ ως ίσους. Αυτό βέβαια προϋποθέτει την προώθηση της πεποίθησης πως η αναπηρία αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και μιας άλλης κουλτούρας στα ΜΜΕ, που να συμβάλει στην κοινωνικοποίησή μας» εξήγησε ο κ. Λυμβαίος.

Η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και συνεργάτης του newsitamea.gr Βάσια Καραγιώργου αναφέρθηκε στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, που λειτουργεί από το 2013 και αποτελεί το πρώτο ενημερωτικό σάιτ για ενήλικες, παιδιά με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στην Ελλάδα. Στον ένα χρόνο, οι προβολές της σελίδας έφτασαν τις 2.190.755, οι επισκέψεις το 1.365.910 και οι μοναδικοί επισκέπτες τους 513.741. Σκοπός της ιστοσελίδας είναι η πληροφόρηση, η διασκέδαση, η επικοινωνία, η αποστιγματοποίηση, η κοινωνική συμμετοχή, η διεκδίκηση και η απόκτηση δεξιοτήτων, ενώ προσφέρει ενημέρωση για θέματα κινητικής και ψυχικής αναπηρίας, υγείας και διατροφής για τη σύγχρονη οικογένεια, τη γυναίκα , τον άνδρα και το παιδί.

Ο παραολυμπιονίκης Γιάννης Κωστάκης περιέγραψε πως ο αθλητισμός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να πλησιάσει κανείς τους νέους με αναπηρία. Για το λόγο αυτό η πολιτεία πρέπει να ενισχύει τις προσπάθειές τους, ανέφερε, υπογραμμίζοντας πως οι άνθρωποι με αναπηρία που ασχολούνται με τον αθλητισμό σημειώνουν σημαντική βελτίωση στο σχολείο, έχουν λιγότερο άγχος και κατάθλιψη, ενώ μειώνονται οι περιπτώσεις κοινωνικού αποκλεισμού. 
Στον αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας αναφέρθηκαν ο καθηγητής Ειδικής Φυσικής Αγωγής Ευάγγελος Σμπράος και ο δημοσιογράφος Ηλίας Βογιατζής. Ο κ. Σμπράος επισήμανε πως η χειμερινή παραολυμπιάδα, που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Σότσι, δεν προβάλλεται καθόλου από τα ελληνικά κανάλια, ενώ οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τη μεταδίδουν τουλάχιστον 3 ώρες καθημερινά. Ο κ. Βογιατζής διαπίστωσε πως τα τελευταία χρόνια σταμάτησαν οι εκπομπές, τα αφιερώματα και τα ρεπορτάζ σχετικά με την αναπηρία και σχολίασε πως «προφανώς άλλαξαν οι προτεραιότητες των ΜΜΕ». Επισήμανε επίσης πως τα ίδια τα άτομα με αναπηρία θα έπρεπε να συμμετέχουν στην παραγωγή ειδήσεων, και όχι μόνο να αποτελούν το θέμα τους.

Ο κ. Σμπράος περιέγραψε επίσης τη διαδικασία πώς ένα παιδί γίνεται αθλητής, και την ανάπτυξη των προγραμμάτων που είναι μια συνεχής και προοδευτική διαδικασία. Τόνισε δε τη εξωστρέφεια που καλλιεργεί ο αθλητισμός από τη φύση του, αφού το παιδί βγαίνει έξω, γνωρίζει κόσμο και συναναστρέφεται με κάθε είδους ανθρώπους. 

«Η δικτύωση των ανθρώπων με αναπηρία αποτελεί σημαντικό πυλώνα και αντλούμε συνοδοιπόρους στην προσπάθεια για περαιτέρω κοινωνικοποίηση μας» υπογράμμισε ο Θανάσης Τζέλιος, πρώην εκπαιδευόμενος στο ραδιόφωνο της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων). Περιέγραψε πως το διάστημα 2006-2009 το ραδιόφωνο της ΕΛΕΠΑΠ συνεργαζόταν με το δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό Νέου Ηρακλείου «Επικοινωνία ΦΜ» και απασχολούσε 17 άτομα με αναπηρία. Από τη στιγμή που ο σταθμός σταμάτησε να εκπέμπει, οι άνθρωποι αυτοί έχασαν το βήμα έκφρασής τους. Από τότε κινούνται μέσω του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, και διακαής πόθος τους παραμένει όμως να επιστρέψουν και στο ραδιόφωνο, δήλωσε ο κ. Τζέλιος. 

Σε έναν ιδιότυπο ρατσισμό που προβάλλεται από τα ΜΜΕ αναφέρθηκε ο Γιώργος Χριστάκης, χορευτής της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ, η οποία απαρτίζεται από αναπήρους και μη. «Αν ένας καλλιτέχνης με αναπηρία διακριθεί στη τέχνη του, τα μέσα τον εκθειάζουν, σαν να έκανε κάτι εξωπραγματικό, ενώ αν ο καλλιτέχνης δεν είναι ΑΜΕΑ, τον αντιμετωπίζουν πιο ψύχραιμα. Όμως είναι δυνατό, για αυτό το κάνουμε» σχολίασε ο κ. Χριστάκης, προσθέτοντας πως «είναι σημαντικό ο κόσμος να χειροκροτεί για το αποτέλεσμα που είδε, επειδή του άρεσε η παράσταση και όχι για την υπερπροσπάθεια που σκέφτεται πως κάνουμε».



Στο συνέδριο παρουσιάστηκε και ένα μικρό θεατρικό δρώμενο από την ομάδα ΔΑΓΙΠΟΛΗ.
Μ.Κ.

25.12.13



ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ 
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ 
ΤΟ 2014
11:38 π.μ. Βάσια Καραγιώργου


ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ 
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ 
ΤΟ 2014

12.9.13




Ιδοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου


Η Συμβουλευτική και  η Ψυχολογική υποστήριξη ως τρόπος διαχειρίσεις των δυσκολιών πασχόντων με ΙΦΝΕ και των Οικογενειών τους



Η Συμβουλευτική και Ψυχολογική υποστήριξη στους Χρόνια πάσχοντες είναι μια απαραίτητη  διαδικασία που  βοηθάει το άτομο από τη στιγμή της διάγνωσης, σε όλα τα στάδια της διαπραγμάτευσης και  της απώλειας του, αλλά και περαιτέρω στην διαχείριση και την απόκτηση δεξιοτήτων για να αντεπεξέλθει στις καθημερινές ατομικές και  Κοινωνικές του σχέσεις.

Τα Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου, εφεξής Ι.Φ.Ν.Ε, αποτελούν μια κατηγορία  αυτοάνοσων Νοσημάτων, τα οποία τα καθιστούν Χρόνια. Στα χρόνια νοσήματα η ψυχική διάθεση σχετίζεται με την  πορεία της νόσου μαζί με την κοινωνική και σωματική αντίδραση και κατ΄επέκταση με την λειτουργικότητα του ατόμου στην καθημερινότητα  του.

Το άτομο με ΙΦΝΕ αρκετές φορές θα παλινδρομήσει και θα ζήσει τα αντίστοιχα στάδια της απώλειας και του πένθους κάτω από άλλες συνθήκες. Οι σχέσεις με το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον δεσπόζουν, ιδιαίτερα στις στιγμές που το άτομο μπαίνει σε θεραπεία και ακόμα πιο πολύ όταν βρίσκεται σε έξαρση η νόσος. Το οικογενειακό περιβάλλον είναι εκείνο που πρώτο θα έρθει σε επαφή με τον πάσχοντα. Στο σημείο αυτό καλό θα είναι μέλη της οικογένειας να επισκεφθούν κάποιον ειδικό Ψυχικής Υγείας με τον οποίο θα συζητήσουν, θα ενημερωθούν και θα βρουν τις καλύτερες δυνατές συμπεριφορές αντίδρασης.

Οι τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι ένα αυτοάνοσο νόσημα αποτελεί δακτυλικό αποτύπωμα για τους ασθενείς. Κατά τον ίδιο τρόπο ένα άτομο με Ι.Φ.Ν.Ε καλό είναι να δει και τον εαυτό του ως μια μοναδική οντότητα με ιδιαιτερότητες και δυνατότητες. Αυτό που προτείνεται στα άτομα είναι να αποδεχθούν τη νόσο  και μπορέσουν να συνεχίσουν να κάνουν ότι έκαναν  προσαρμόζοντας τους ρυθμούς και τις ανάγκες της καθημερινότητας, με τη λειτουργία του σώματος τους.

Ο Ειδικός Ψυχικής Υγείας σε συμβουλευτικό περιβάλλον Κατανόησης, Σεβασμού και Αποδοχής, όπως άλλωστε ορίζουν και οι Διεθνείς πρακτικές Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας, βοηθάει χωρίς παρέμβαση, αλλά με τις γνώσεις του, το Συμβουλευόμενο να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές και αντιδράσεις του εαυτού του αλλά και τον τρόπο να τις κατανοήσει και να τις διαχειριστεί.

Τα στρεσογόνα γεγονότα, κατά κοινή επιστημονική παραδοχή,  είναι παθολογικές καταστάσεις που συντελούν  στην εξέλιξη της Κλινικής εικόνας της νόσου. Η Συμβουλευτική υποστήριξη βοηθάει το άτομο να διαχειριστεί τέτοιου είδους δυσκολίες και να ανακαλύψει και τις δυνατότητες που το ίδιο έχει. Η Συμβουλευτική και Η ψυχολογική υποστήριξη, βοηθάει χωρίς παρέμβαση αλλά με τις γνώσεις του Συμβούλου, το Συμβουλευόμενο να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές και αντιδράσεις του εαυτού του αλλά και τον τρόπο να τις κατανοήσει και να τις διαχειριστεί.

Η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης εστιάζει στην ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης του πάσχοντα αλλά και στην αναγνώριση συναισθημάτων που το ίδιο βιώνει.

Οι συναντήσεις με τον Συμβούλου Ψυχικής Υγείας είναι α) ατομικές  σε σταθερό πλαίσιο ώρας και μέρας και χώρου, που ορίζεται σε συνεργασία με το Σύμβουλο και τον Συμβολευόμενο και β) ομαδικές συναντήσεις από 3 έως 8 άτομα για ομοιογενή ομάδα ασθενών και από 5 έως 12 άτομα για ομάδα γονέων.

Βάσια Καραγιώργου

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Επιστημονικός Συνεργάτης Πανελλήνιας Ένωσης Σπανίων Παθήσεων/ Συλλόγου Ελκώδους Κολίτιδας και Νόσου Crohn

10:56 μ.μ. Βάσια Καραγιώργου



Ιδοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου


Η Συμβουλευτική και  η Ψυχολογική υποστήριξη ως τρόπος διαχειρίσεις των δυσκολιών πασχόντων με ΙΦΝΕ και των Οικογενειών τους



Η Συμβουλευτική και Ψυχολογική υποστήριξη στους Χρόνια πάσχοντες είναι μια απαραίτητη  διαδικασία που  βοηθάει το άτομο από τη στιγμή της διάγνωσης, σε όλα τα στάδια της διαπραγμάτευσης και  της απώλειας του, αλλά και περαιτέρω στην διαχείριση και την απόκτηση δεξιοτήτων για να αντεπεξέλθει στις καθημερινές ατομικές και  Κοινωνικές του σχέσεις.

Τα Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου, εφεξής Ι.Φ.Ν.Ε, αποτελούν μια κατηγορία  αυτοάνοσων Νοσημάτων, τα οποία τα καθιστούν Χρόνια. Στα χρόνια νοσήματα η ψυχική διάθεση σχετίζεται με την  πορεία της νόσου μαζί με την κοινωνική και σωματική αντίδραση και κατ΄επέκταση με την λειτουργικότητα του ατόμου στην καθημερινότητα  του.

Το άτομο με ΙΦΝΕ αρκετές φορές θα παλινδρομήσει και θα ζήσει τα αντίστοιχα στάδια της απώλειας και του πένθους κάτω από άλλες συνθήκες. Οι σχέσεις με το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον δεσπόζουν, ιδιαίτερα στις στιγμές που το άτομο μπαίνει σε θεραπεία και ακόμα πιο πολύ όταν βρίσκεται σε έξαρση η νόσος. Το οικογενειακό περιβάλλον είναι εκείνο που πρώτο θα έρθει σε επαφή με τον πάσχοντα. Στο σημείο αυτό καλό θα είναι μέλη της οικογένειας να επισκεφθούν κάποιον ειδικό Ψυχικής Υγείας με τον οποίο θα συζητήσουν, θα ενημερωθούν και θα βρουν τις καλύτερες δυνατές συμπεριφορές αντίδρασης.

Οι τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι ένα αυτοάνοσο νόσημα αποτελεί δακτυλικό αποτύπωμα για τους ασθενείς. Κατά τον ίδιο τρόπο ένα άτομο με Ι.Φ.Ν.Ε καλό είναι να δει και τον εαυτό του ως μια μοναδική οντότητα με ιδιαιτερότητες και δυνατότητες. Αυτό που προτείνεται στα άτομα είναι να αποδεχθούν τη νόσο  και μπορέσουν να συνεχίσουν να κάνουν ότι έκαναν  προσαρμόζοντας τους ρυθμούς και τις ανάγκες της καθημερινότητας, με τη λειτουργία του σώματος τους.

Ο Ειδικός Ψυχικής Υγείας σε συμβουλευτικό περιβάλλον Κατανόησης, Σεβασμού και Αποδοχής, όπως άλλωστε ορίζουν και οι Διεθνείς πρακτικές Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας, βοηθάει χωρίς παρέμβαση, αλλά με τις γνώσεις του, το Συμβουλευόμενο να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές και αντιδράσεις του εαυτού του αλλά και τον τρόπο να τις κατανοήσει και να τις διαχειριστεί.

Τα στρεσογόνα γεγονότα, κατά κοινή επιστημονική παραδοχή,  είναι παθολογικές καταστάσεις που συντελούν  στην εξέλιξη της Κλινικής εικόνας της νόσου. Η Συμβουλευτική υποστήριξη βοηθάει το άτομο να διαχειριστεί τέτοιου είδους δυσκολίες και να ανακαλύψει και τις δυνατότητες που το ίδιο έχει. Η Συμβουλευτική και Η ψυχολογική υποστήριξη, βοηθάει χωρίς παρέμβαση αλλά με τις γνώσεις του Συμβούλου, το Συμβουλευόμενο να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές και αντιδράσεις του εαυτού του αλλά και τον τρόπο να τις κατανοήσει και να τις διαχειριστεί.

Η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης εστιάζει στην ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης του πάσχοντα αλλά και στην αναγνώριση συναισθημάτων που το ίδιο βιώνει.

Οι συναντήσεις με τον Συμβούλου Ψυχικής Υγείας είναι α) ατομικές  σε σταθερό πλαίσιο ώρας και μέρας και χώρου, που ορίζεται σε συνεργασία με το Σύμβουλο και τον Συμβολευόμενο και β) ομαδικές συναντήσεις από 3 έως 8 άτομα για ομοιογενή ομάδα ασθενών και από 5 έως 12 άτομα για ομάδα γονέων.

Βάσια Καραγιώργου

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Επιστημονικός Συνεργάτης Πανελλήνιας Ένωσης Σπανίων Παθήσεων/ Συλλόγου Ελκώδους Κολίτιδας και Νόσου Crohn

13.4.13





Rett Syndrome

To Σύνδρομο Rett είναι μια Νευροαναπτυξιακή Διαταραχή που προσβάλει κυρίως κορίτσια και  επιφέρει ένα φάσμα συμπτωμάτων που το καθιστά στις Διάχυτες  Αναπτυξιακές Διαταραχές. Ένα παιδί με σύνδρομο  Rett, εμφανίζει πολυποίκιλα συμπτώματα  κάποια από τα οποία είναι : Επιβραδυμένη ανάπτυξη, που ξεκινάει συνήθως από τον 5ο μήνα, βαριά ανάπτυξη της γλωσσικής αντίληψη και έκφρασης με βαριά ψυχοκοινωνική καθυστέρηση, κακό συντονισμό βάδισης ή κινήσεων του κορμού κ.α.

Οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα τόσο των παιδιών αλλά κυρίως των οικογενειών που έχουν  σύνδρομο  Rett είναι πολλές και ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα αντιδράσουν παίζει καθοριστικό ρόλο για την πορεία και την εξέλιξη της Νόσου. Αν και θεωρείται φυσιολογική η περίοδος άρνησης και θυμού, από την πλευρά του γονιού εντούτοις η διαπραγμάτευση και τελικά η αποδοχή της κατάστασης, βοηθάει στην εναρμονισμένη οικογενειακή πραγματικότητα και την εξέλιξη του Νοσήματος.    

Η Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθάει τους γονείς στο να αναγνωρίσουν και να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους ενώ παράλληλα τους εκπαιδεύει σε δεξιότητες διαχείρισης των δυσκολιών της καθημερινότητας.

Στάδια Διάγνωσης και Προσαρμογής  

Την περίοδο προς τη Διάγνωση που διανύουν οι οικογένειες των Παιδιών με Σύνδρομο Rett, θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε αμφιθυμική. Από τη μια η χαρά πως επιτέλους  θα βρεθεί από τι πάσχει το παιδί και  από την άλλη ο φόβος αν αυτό που έχει θα ανατρέψει την καθημερινότητα του παιδιού  και της οικογένειας του. Επιπλέον η Διάγνωση συνοδεύεται από έντονο άγχος, μετατραυματικού στρές, όπου καταχωρείται πλέον στην κατηγορία διάγνωσης μιας εμπειρίας απειλητικής για τη ζωή του ατόμου.

Η Αποδοχή και προσαρμογή του Συνδρόμου από τους γονείς είναι μια διαδικασία δύσκολη και πολλές φορές παλινδρομή. Είναι  μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, Ατομική και Γονική  δουλειά με την βοήθεια ειδικού Ψυχικής  Υγείας.    Ο Σύμβουλος-Ψυχολόγος κατανοώντας τη συναισθηματική σύγχυση των γονιών, σε κλίμα αποδοχής και σεβασμού τους βοηθάει  να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, παραμένοντας δίπλα τους, που ακόμα και μέσα από  την τεχνική του «χειρότερου σεναρίου» ψάχνουν τον τρόπο να βοηθήσουν και να προσφέρουν την καλύτερη αντιμετώπιση στην οικογένεια τους.

Η Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθάει τους γονείς στο να αναγνωρίσουν και να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους ενώ παράλληλα τους εκπαιδεύει σε δεξιότητες διαχείρισης των δυσκολιών της καθημερινότητας. Η Εργοθεραπεία, η Φυσικοθεραπεία κ.α βοηθούν το παιδί στην αντιμετώπιση κινητικών δυσκολιών που θα επέλθουν. Παράλληλα  προτείνεται στους γονείς  με  παιδιά με σύνδρομο Rett να ασκούνται με παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες που θα τους επιφέρουν ψυχο-κοινωνική και νοητική ανάπτυξη. Στην περίπτωση αυτή ο συνεργάτης- γονιός παίζει καθοριστικό ρόλο.

Το Σύνδρομο Rett αν και δεν έχει θεραπεία,  η συμμόρφωση και η συνέπεια στο πρόγραμμα των παιδιών είναι μια υποχρέωση που αναλαμβάνουν οι γονείς. Η Ατομική, η Οικογενειακή και η Γονική Συμβουλευτική Υποστήριξη βοηθάει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και  την δημιουργία προοπτικής και εναλλακτικών που βοηθούν τόσο τους ίδιους όσο και τα κορίτσια βελτιώνοντας  την ποιότητα ζωής όλης της οικογένειας.
   
4:02 π.μ. Βάσια Καραγιώργου




Rett Syndrome

To Σύνδρομο Rett είναι μια Νευροαναπτυξιακή Διαταραχή που προσβάλει κυρίως κορίτσια και  επιφέρει ένα φάσμα συμπτωμάτων που το καθιστά στις Διάχυτες  Αναπτυξιακές Διαταραχές. Ένα παιδί με σύνδρομο  Rett, εμφανίζει πολυποίκιλα συμπτώματα  κάποια από τα οποία είναι : Επιβραδυμένη ανάπτυξη, που ξεκινάει συνήθως από τον 5ο μήνα, βαριά ανάπτυξη της γλωσσικής αντίληψη και έκφρασης με βαριά ψυχοκοινωνική καθυστέρηση, κακό συντονισμό βάδισης ή κινήσεων του κορμού κ.α.

Οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα τόσο των παιδιών αλλά κυρίως των οικογενειών που έχουν  σύνδρομο  Rett είναι πολλές και ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα αντιδράσουν παίζει καθοριστικό ρόλο για την πορεία και την εξέλιξη της Νόσου. Αν και θεωρείται φυσιολογική η περίοδος άρνησης και θυμού, από την πλευρά του γονιού εντούτοις η διαπραγμάτευση και τελικά η αποδοχή της κατάστασης, βοηθάει στην εναρμονισμένη οικογενειακή πραγματικότητα και την εξέλιξη του Νοσήματος.    

Η Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθάει τους γονείς στο να αναγνωρίσουν και να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους ενώ παράλληλα τους εκπαιδεύει σε δεξιότητες διαχείρισης των δυσκολιών της καθημερινότητας.

Στάδια Διάγνωσης και Προσαρμογής  

Την περίοδο προς τη Διάγνωση που διανύουν οι οικογένειες των Παιδιών με Σύνδρομο Rett, θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε αμφιθυμική. Από τη μια η χαρά πως επιτέλους  θα βρεθεί από τι πάσχει το παιδί και  από την άλλη ο φόβος αν αυτό που έχει θα ανατρέψει την καθημερινότητα του παιδιού  και της οικογένειας του. Επιπλέον η Διάγνωση συνοδεύεται από έντονο άγχος, μετατραυματικού στρές, όπου καταχωρείται πλέον στην κατηγορία διάγνωσης μιας εμπειρίας απειλητικής για τη ζωή του ατόμου.

Η Αποδοχή και προσαρμογή του Συνδρόμου από τους γονείς είναι μια διαδικασία δύσκολη και πολλές φορές παλινδρομή. Είναι  μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, Ατομική και Γονική  δουλειά με την βοήθεια ειδικού Ψυχικής  Υγείας.    Ο Σύμβουλος-Ψυχολόγος κατανοώντας τη συναισθηματική σύγχυση των γονιών, σε κλίμα αποδοχής και σεβασμού τους βοηθάει  να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, παραμένοντας δίπλα τους, που ακόμα και μέσα από  την τεχνική του «χειρότερου σεναρίου» ψάχνουν τον τρόπο να βοηθήσουν και να προσφέρουν την καλύτερη αντιμετώπιση στην οικογένεια τους.

Η Συμβουλευτική Ψυχοθεραπεία και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθάει τους γονείς στο να αναγνωρίσουν και να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους ενώ παράλληλα τους εκπαιδεύει σε δεξιότητες διαχείρισης των δυσκολιών της καθημερινότητας. Η Εργοθεραπεία, η Φυσικοθεραπεία κ.α βοηθούν το παιδί στην αντιμετώπιση κινητικών δυσκολιών που θα επέλθουν. Παράλληλα  προτείνεται στους γονείς  με  παιδιά με σύνδρομο Rett να ασκούνται με παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες που θα τους επιφέρουν ψυχο-κοινωνική και νοητική ανάπτυξη. Στην περίπτωση αυτή ο συνεργάτης- γονιός παίζει καθοριστικό ρόλο.

Το Σύνδρομο Rett αν και δεν έχει θεραπεία,  η συμμόρφωση και η συνέπεια στο πρόγραμμα των παιδιών είναι μια υποχρέωση που αναλαμβάνουν οι γονείς. Η Ατομική, η Οικογενειακή και η Γονική Συμβουλευτική Υποστήριξη βοηθάει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και  την δημιουργία προοπτικής και εναλλακτικών που βοηθούν τόσο τους ίδιους όσο και τα κορίτσια βελτιώνοντας  την ποιότητα ζωής όλης της οικογένειας.
   

25.5.12



«Οι Ομάδες Συμβουλευτικής Υποστήριξης δεν αφορούν προβληματικούς ανθρώπους αλλά προβληματισμένους ανθρώπους.»

Ένας χρόνος κοντεύει από την έναρξη λειτουργίας τις Ομάδας Συμβουλευτικής Υποστήριξης της Πανελλήνιας Ένωσης Σπανίων Παθήσεων κι η αίσθηση που επικρατεί στην ατμόσφαιρα παραμένει φιλική και ευχάριστη μεταξύ των μελών. Η Ομάδα είναι ένα ανοικτό σύνολο ατόμων που πάσχουν από Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου και στόχο της έχει την ενημέρωση, την αλληλο-συνεύρεση και την αλληλο-υποστήριξη των συμμετεχόντων προσώπων τα οποία έχουν ομοιογενή και κοινά «χαρακτηριστικά». 

Μέσα από τις ομάδες Συμβουλευτικής υποστήριξης το άτομο  έχει τη δυνατότητα να μοιραστεί εμπειρίες, να ανακαλύψει και να γνωρίσει δεξιότητες που θα το βοηθήσουν στην καθημερινότητα του και να δει πως δεν είναι μόνο του! Φυσικά το κάθε μέλος της ομάδας διατηρεί την ατομικότητα του και βρίσκει στον άλλο κοινά βιώματα. Αυτό άλλωστε καθιστά και την κάθε ομάδα μοναδική. Ο ρόλος που ο καθένας παίζει μέσα στην ομάδα, όντας ο εαυτός του, εμπλουτίζει την αλληλεπίδραση και δημιουργεί προϋποθέσεις αυτογνωσίας!    

Αν και «κάθε αρχή και δύσκολη», σε μικρό χρονικό διάστημα οι επιφυλάξεις και οι ενδοιασμοί  χάνονται. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γ. «….με αρκετή δόση ντροπής και τρεμάμενη φωνή πήρα τηλέφωνο στα γραφεία της Π.Ε.Σ.ΠΑ. πιο πολύ από περιέργεια παρά για να λάβω μέρος στη ομάδα αλληλοβοήθειας» ενώ συμπληρώνει «…τέσσερις μήνες και καμία 10αρια ομαδικές συναντήσεις και οι ενδοιασμοί  άνηκαν στο παρελθόν …όχι δε με εγκατέλειψε η νόσος αλλά γνώρισα άτομα με αντίστοιχες εμπειρίες, σκέψεις και ανησυχίες...»
 
Κάπως έτσι  αρχικά σκέφτεται το κάθε άτομο. Το κατακλύζουν ντροπή και φόβος, δύο συναισθήματα που πηγάζουν από την αβεβαιότητα και το άγνωστο. Το «άγνωστο» κυρίως είναι που φοβίζει το κάθε μέλος της ομάδας, κι αυτό γιατί η έκθεση του εαυτού μας σε αγνώστους αποτελεί έναν στερεότυπο φόβο. 

Ένα θέμα που αρκετά συχνά συζητάμε με την ομάδα είναι και αυτός ο φόβος της έκθεσης, αλλά και κάθε είδους στερεότυπα, αμφιβολίες, ανασφάλειες σχετικά με ποικίλα θέματα και ανησυχίες. 

Η γνωριμία φυσικά ξεκίνησε από πιο γνωστά «μονοπάτια». Όλα τα μέλη ήταν άτομα  με Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου, αυτό εξασφάλιζε μια σχετική ομοιογένεια στην ομάδα. Ο κάθε ένας που συστήνονταν παρουσίαζε τον εαυτό του και σαν προέκταση της γνωριμίας αναφερόταν σε αυτό που τον απασχολούσε. Όλοι είχαν ένα κοινό: Ελκώδη κολίτιδά και νόσο του Crohn. Στη συνέχεια των συναντήσεων μας κυριάρχησε η ενημέρωση σχετικά με θέματα που ενδιέφεραν τα μέλη της ομάδας  και όσο ο καιρός προχωρούσε, τα μέλη γνωρίζονταν όλο και πιο πολύ, μοιράζονταν πιο πολλά και μάθαιναν, μέσα από το διάλογο, ακόμα περισσότερα.

Η Σ. ,η οποία πάσχει από νόσο του Crohn στο μοίρασμα τις εμπειρίας της μαζί μας λέει: «Προσπαθούμε να συζητάμε για πολλά ειδικά και μη θέματα σχετικά με την πάθησή μας και τις επεκτάσεις που έχει αυτή στην καθημερινότητά μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις και στη ζωή μας γενικά. Και είναι ανακουφιστικό να ανακαλύπτεις, ότι κάποιοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες που είναι κοινές με τι δικές σου.»   

Ομαδική Συμβουλευτική

Σε κλίμα σεβασμού, αποδοχής και εχεμύθειας το άτομο έχει τη δυνατότητα να μοιραστεί σκέψεις και συναισθήματα με ανθρώπους που τους απασχολούν παρόμοιες ανησυχίες. Είναι σε θέση να εκπαιδευτεί και να γνωρίσει δεξιότητες που θα το διευκολύνουν στην καθημερινότητα του, μιας και τα δεδομένα τις καθημερινότητας του αλλάζουν διαρκώς, από ατομικές του ανάγκες  μέχρι και την επικοινωνία με το γιατρό του, τους οικείους αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί και να δοκιμάσει τρόπους με τους οποίους μπορεί να αποδεχτεί και να διαχειριστεί την νόσο. Πολύ βασικές είναι οι πρώτες συνεδρίες όπου εδραιώνεται η Συμβουλευτική σχέση μέσα στην ομάδα και αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη. Κατά την πορεία της ομάδας τα αιτήματα εξελίσσονται και τροποποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες των μελών.

Τα μέλη  

Η σύσταση των  ομάδων Συμβουλευτικής Υποστήριξης  στηρίζεται στην ομοιογένεια. Όσο τα χαρακτηριστικά των μελών, όπως ηλικία, νόσημα, οικογενειακή κατάσταση κ.α. είναι κοινά, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα επιτυχημένων διεργασιών μέσα στην ομάδα. Τα μέλη των ομάδων Συμβουλευτικής στα χρόνια νοσήματα καλό είναι να μην ξεπερνάει τα 8-10 άτομα. Στόχος των μελών είναι να δημιουργηθεί ένα ασφαλές πλαίσιο στο οποίο θα αναπτυχθεί κλίμα ζεστασιάς και οικειότητας και θα μπορούν να μοιράζονται, να συναισθάνονται και να σέβονται ο ένας τον άλλο. Σύμφωνα με όσα μας λέει η Σ…: «Η δική μου εμπειρία μόνο θετικά συναισθήματα μου έχει αφήσει και συνεχίζει να με ενδιαφέρει (ακόμα περισσότερο τώρα) καθώς έχουμε δημιουργήσει μία μικρή αλλά δεμένη ομάδα, αφού έχουμε «κουμπώσει» πολύ καλά μεταξύ μας.»

Ο Συντονιστής

Το άτομο που συντονίζει την ομάδα είναι ειδικός ψυχικής υγείας και ο ρόλος του είναι να συνεργάζεται, να οργανώνει, να παρατηρεί και να συντονίζει ομαλά την ομάδα. Μια πρώτη  συνάντηση με το κάθε υποψήφιο μέλος είναι απαραίτητη για να δουν από κοινού τις ανάγκες του συμμετέχοντα και αν η ομάδα είναι κάτι που του ταιριάζει ή όχι, (απόφαση που παίρνει με τη βοήθεια του συντονιστή). Ο συντονιστής σύμφωνα με τη Γνωσιακή-Συμπεριφορική θεραπεία δεν παρουσιάζεται σαν  αυθεντία. Παραδέχεται τα λάθη του και συνεργάζεται με το Συμβουλευόμενο. Έτσι  ακριβώς γίνεται και στην ομάδα. Ο σύμβουλος ερευνά επιστημονικά θέματα, που του έχουν θέσει τα μέλη, τα παρουσιάζει κι έπειτα όλοι μαζί συζητούν σκέψεις και προβληματισμούς.
  
Συμπερασματικά

Σύμφωνα με την Γνωστική συμβουλευτική διαδικασία οι ομάδες Συμβουλευτικής υποστήριξης καλύπτουν ανάγκες που το άτομο χρειάζεται να διαχειριστεί στην καθημερινή του όπως την επαφή από τον Γονιό και τον Φίλο έως τον Δάσκαλο, τον  Ψυχολόγο και τον Γιατρό. Αν και ενδοιασμοί όπως προαναφέραμε  αρχικά θα υπάρχουν εντούτοις και όπως θα προσθέτει η Σ…: «Αν κάποιος είναι αρκετά διστακτικός στο να γίνει μέλος μιας ομάδας, όπου θα μιλάει για τα θέματά του, τουλάχιστον ας το δοκιμάσει προτού το απορρίψει.»

 
Βάσια Καραγιώργου


 φωτογραφία: Χρήστος Βλάχος, σε πλαγιά του Ολύμπου


6:32 μ.μ. Βάσια Καραγιώργου


«Οι Ομάδες Συμβουλευτικής Υποστήριξης δεν αφορούν προβληματικούς ανθρώπους αλλά προβληματισμένους ανθρώπους.»

Ένας χρόνος κοντεύει από την έναρξη λειτουργίας τις Ομάδας Συμβουλευτικής Υποστήριξης της Πανελλήνιας Ένωσης Σπανίων Παθήσεων κι η αίσθηση που επικρατεί στην ατμόσφαιρα παραμένει φιλική και ευχάριστη μεταξύ των μελών. Η Ομάδα είναι ένα ανοικτό σύνολο ατόμων που πάσχουν από Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου και στόχο της έχει την ενημέρωση, την αλληλο-συνεύρεση και την αλληλο-υποστήριξη των συμμετεχόντων προσώπων τα οποία έχουν ομοιογενή και κοινά «χαρακτηριστικά». 

Μέσα από τις ομάδες Συμβουλευτικής υποστήριξης το άτομο  έχει τη δυνατότητα να μοιραστεί εμπειρίες, να ανακαλύψει και να γνωρίσει δεξιότητες που θα το βοηθήσουν στην καθημερινότητα του και να δει πως δεν είναι μόνο του! Φυσικά το κάθε μέλος της ομάδας διατηρεί την ατομικότητα του και βρίσκει στον άλλο κοινά βιώματα. Αυτό άλλωστε καθιστά και την κάθε ομάδα μοναδική. Ο ρόλος που ο καθένας παίζει μέσα στην ομάδα, όντας ο εαυτός του, εμπλουτίζει την αλληλεπίδραση και δημιουργεί προϋποθέσεις αυτογνωσίας!    

Αν και «κάθε αρχή και δύσκολη», σε μικρό χρονικό διάστημα οι επιφυλάξεις και οι ενδοιασμοί  χάνονται. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γ. «….με αρκετή δόση ντροπής και τρεμάμενη φωνή πήρα τηλέφωνο στα γραφεία της Π.Ε.Σ.ΠΑ. πιο πολύ από περιέργεια παρά για να λάβω μέρος στη ομάδα αλληλοβοήθειας» ενώ συμπληρώνει «…τέσσερις μήνες και καμία 10αρια ομαδικές συναντήσεις και οι ενδοιασμοί  άνηκαν στο παρελθόν …όχι δε με εγκατέλειψε η νόσος αλλά γνώρισα άτομα με αντίστοιχες εμπειρίες, σκέψεις και ανησυχίες...»
 
Κάπως έτσι  αρχικά σκέφτεται το κάθε άτομο. Το κατακλύζουν ντροπή και φόβος, δύο συναισθήματα που πηγάζουν από την αβεβαιότητα και το άγνωστο. Το «άγνωστο» κυρίως είναι που φοβίζει το κάθε μέλος της ομάδας, κι αυτό γιατί η έκθεση του εαυτού μας σε αγνώστους αποτελεί έναν στερεότυπο φόβο. 

Ένα θέμα που αρκετά συχνά συζητάμε με την ομάδα είναι και αυτός ο φόβος της έκθεσης, αλλά και κάθε είδους στερεότυπα, αμφιβολίες, ανασφάλειες σχετικά με ποικίλα θέματα και ανησυχίες. 

Η γνωριμία φυσικά ξεκίνησε από πιο γνωστά «μονοπάτια». Όλα τα μέλη ήταν άτομα  με Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου, αυτό εξασφάλιζε μια σχετική ομοιογένεια στην ομάδα. Ο κάθε ένας που συστήνονταν παρουσίαζε τον εαυτό του και σαν προέκταση της γνωριμίας αναφερόταν σε αυτό που τον απασχολούσε. Όλοι είχαν ένα κοινό: Ελκώδη κολίτιδά και νόσο του Crohn. Στη συνέχεια των συναντήσεων μας κυριάρχησε η ενημέρωση σχετικά με θέματα που ενδιέφεραν τα μέλη της ομάδας  και όσο ο καιρός προχωρούσε, τα μέλη γνωρίζονταν όλο και πιο πολύ, μοιράζονταν πιο πολλά και μάθαιναν, μέσα από το διάλογο, ακόμα περισσότερα.

Η Σ. ,η οποία πάσχει από νόσο του Crohn στο μοίρασμα τις εμπειρίας της μαζί μας λέει: «Προσπαθούμε να συζητάμε για πολλά ειδικά και μη θέματα σχετικά με την πάθησή μας και τις επεκτάσεις που έχει αυτή στην καθημερινότητά μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις και στη ζωή μας γενικά. Και είναι ανακουφιστικό να ανακαλύπτεις, ότι κάποιοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες που είναι κοινές με τι δικές σου.»   

Ομαδική Συμβουλευτική

Σε κλίμα σεβασμού, αποδοχής και εχεμύθειας το άτομο έχει τη δυνατότητα να μοιραστεί σκέψεις και συναισθήματα με ανθρώπους που τους απασχολούν παρόμοιες ανησυχίες. Είναι σε θέση να εκπαιδευτεί και να γνωρίσει δεξιότητες που θα το διευκολύνουν στην καθημερινότητα του, μιας και τα δεδομένα τις καθημερινότητας του αλλάζουν διαρκώς, από ατομικές του ανάγκες  μέχρι και την επικοινωνία με το γιατρό του, τους οικείους αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί και να δοκιμάσει τρόπους με τους οποίους μπορεί να αποδεχτεί και να διαχειριστεί την νόσο. Πολύ βασικές είναι οι πρώτες συνεδρίες όπου εδραιώνεται η Συμβουλευτική σχέση μέσα στην ομάδα και αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη. Κατά την πορεία της ομάδας τα αιτήματα εξελίσσονται και τροποποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες των μελών.

Τα μέλη  

Η σύσταση των  ομάδων Συμβουλευτικής Υποστήριξης  στηρίζεται στην ομοιογένεια. Όσο τα χαρακτηριστικά των μελών, όπως ηλικία, νόσημα, οικογενειακή κατάσταση κ.α. είναι κοινά, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα επιτυχημένων διεργασιών μέσα στην ομάδα. Τα μέλη των ομάδων Συμβουλευτικής στα χρόνια νοσήματα καλό είναι να μην ξεπερνάει τα 8-10 άτομα. Στόχος των μελών είναι να δημιουργηθεί ένα ασφαλές πλαίσιο στο οποίο θα αναπτυχθεί κλίμα ζεστασιάς και οικειότητας και θα μπορούν να μοιράζονται, να συναισθάνονται και να σέβονται ο ένας τον άλλο. Σύμφωνα με όσα μας λέει η Σ…: «Η δική μου εμπειρία μόνο θετικά συναισθήματα μου έχει αφήσει και συνεχίζει να με ενδιαφέρει (ακόμα περισσότερο τώρα) καθώς έχουμε δημιουργήσει μία μικρή αλλά δεμένη ομάδα, αφού έχουμε «κουμπώσει» πολύ καλά μεταξύ μας.»

Ο Συντονιστής

Το άτομο που συντονίζει την ομάδα είναι ειδικός ψυχικής υγείας και ο ρόλος του είναι να συνεργάζεται, να οργανώνει, να παρατηρεί και να συντονίζει ομαλά την ομάδα. Μια πρώτη  συνάντηση με το κάθε υποψήφιο μέλος είναι απαραίτητη για να δουν από κοινού τις ανάγκες του συμμετέχοντα και αν η ομάδα είναι κάτι που του ταιριάζει ή όχι, (απόφαση που παίρνει με τη βοήθεια του συντονιστή). Ο συντονιστής σύμφωνα με τη Γνωσιακή-Συμπεριφορική θεραπεία δεν παρουσιάζεται σαν  αυθεντία. Παραδέχεται τα λάθη του και συνεργάζεται με το Συμβουλευόμενο. Έτσι  ακριβώς γίνεται και στην ομάδα. Ο σύμβουλος ερευνά επιστημονικά θέματα, που του έχουν θέσει τα μέλη, τα παρουσιάζει κι έπειτα όλοι μαζί συζητούν σκέψεις και προβληματισμούς.
  
Συμπερασματικά

Σύμφωνα με την Γνωστική συμβουλευτική διαδικασία οι ομάδες Συμβουλευτικής υποστήριξης καλύπτουν ανάγκες που το άτομο χρειάζεται να διαχειριστεί στην καθημερινή του όπως την επαφή από τον Γονιό και τον Φίλο έως τον Δάσκαλο, τον  Ψυχολόγο και τον Γιατρό. Αν και ενδοιασμοί όπως προαναφέραμε  αρχικά θα υπάρχουν εντούτοις και όπως θα προσθέτει η Σ…: «Αν κάποιος είναι αρκετά διστακτικός στο να γίνει μέλος μιας ομάδας, όπου θα μιλάει για τα θέματά του, τουλάχιστον ας το δοκιμάσει προτού το απορρίψει.»

 
Βάσια Καραγιώργου


 φωτογραφία: Χρήστος Βλάχος, σε πλαγιά του Ολύμπου


21.10.11


Λίγα λόγια για την Προαγωγή  Υγείας


Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ότι «υγεία είναι η κατάσταση πλήρους φυσικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία αρρώστιας ή αναπηρίας».


Η προαγωγή της υγείας στηρίζει σε όλα τα επίπεδα το άτομο ώστε, μέσα από την εκπαίδευση και την καλλιέργεια των δεξιοτήτων του, να μπορέσει να ανακαλύψει και να αποδεχθεί τον εαυτό του, να ενισχύσει την κοινωνικοποίηση του και να μπορέσει να ξεπεράσει πιθανές τάσεις απόσυρσης και απομόνωσης.


Ποιος είναι ο ρόλος της Συμβουλευτικής στην Προαγωγή της Υγείας


Η συμβολή της Συμβουλευτικής στην Προαγωγή Υγείας είναι καθοριστική ακριβώς γιατί στοχεύει στον προσανατολισμό των ατόμων με ιδιαιτερότητες προς μια ευρεία κατηγορία ευκαιριών που θα τα βοηθήσουν στην ψυχοκοινωνική τους ένταξη και ανάπτυξη ώστε να μπορούν να προσφέρουν στην καθημερινή ζωή τη δική τους και του συνόλου.

Η εκπαίδευση τόσο του ατόμου όσο και της κοινωνίας στη φυσική αυτή διαδρομή συντελείται με την βοήθεια και την ενίσχυση του Συμβούλου.     







9:59 μ.μ. Βάσια Καραγιώργου

Λίγα λόγια για την Προαγωγή  Υγείας


Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ότι «υγεία είναι η κατάσταση πλήρους φυσικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία αρρώστιας ή αναπηρίας».


Η προαγωγή της υγείας στηρίζει σε όλα τα επίπεδα το άτομο ώστε, μέσα από την εκπαίδευση και την καλλιέργεια των δεξιοτήτων του, να μπορέσει να ανακαλύψει και να αποδεχθεί τον εαυτό του, να ενισχύσει την κοινωνικοποίηση του και να μπορέσει να ξεπεράσει πιθανές τάσεις απόσυρσης και απομόνωσης.


Ποιος είναι ο ρόλος της Συμβουλευτικής στην Προαγωγή της Υγείας


Η συμβολή της Συμβουλευτικής στην Προαγωγή Υγείας είναι καθοριστική ακριβώς γιατί στοχεύει στον προσανατολισμό των ατόμων με ιδιαιτερότητες προς μια ευρεία κατηγορία ευκαιριών που θα τα βοηθήσουν στην ψυχοκοινωνική τους ένταξη και ανάπτυξη ώστε να μπορούν να προσφέρουν στην καθημερινή ζωή τη δική τους και του συνόλου.

Η εκπαίδευση τόσο του ατόμου όσο και της κοινωνίας στη φυσική αυτή διαδρομή συντελείται με την βοήθεια και την ενίσχυση του Συμβούλου.